Zoals we op de website de Loopgroep al omschreven, is onze groep een mix van meer en minder ervaren mensen. Met ruimte voor hardlopers die als doel het rennen van 5 km voor ogen hebben, maar ook voor hardlopers die hun hand al niet meer omdraaien voor een marathon. Hardlopers die altijd maar op zoek zijn naar nieuwe uitdagingen, meer kilometers, meer hoogtemeters, meer afzien, pas tevreden als het echt een beetje pijn gaat doen.
Wouter Starren is er zo één! In een vlaag van behoefte aan weer wat grenzen verleggen, schreef hij zich in voor de Bello Gallico: een trail van naar keus 80 of 160 km, in een Belgisch bos. Met het laatste beetje verstand in zijn lijf besloot Wouter zich in te schrijven voor de tocht van 80 km en niet voor die 160.
In de nacht van zaterdag (14/12) op zondag (15/12) was het zover. Klokslag 0.00 vertrok Wouter, samen met 90 andere helden, voor de heroïsche tocht van 80 km. Via live-tracking op de website konden geïnteresseerden hem volgen. Bij het opstaan voor de zondagochtendtraining had Wouter al ruim 50 km in de benen. Tijdens de cooling-down waren er nog slechts 7 te gaan. Tegen dat iedereen fris gedoucht aan de koffie zat, kreeg Wouter een zeer verdiende medaille om zijn hals gehangen.
Even wat cijfers om zijn heldendom te onderstrepen: van de 91 deelnemers, haalden er 76 de eindstreep. Wouter rende de tocht uiteindelijk in 10:54:38. Daar is nog wel ruimte voor verbetering, want de snelste loper deed de 80 km in 08:03:24. Met zijn tijd werd Wouter 22ste.
En wat was de eerste reactie van Wouter zelf? “Kak, wat een ellende!”, appte hij zijn hardloopmaatjes. Betekent dat volgend jaar de 160 km?
Trotse Wouter met medaille 
Megablubberpowerrace!